Snijbiet

Snijbiet, wie kent het niet? Nou, heel veel mensen niet, vermoed ik. Het wordt wel een ‘vergeten groente’ genoemd en ik hoorde er voor het eerst over in de televisieserie Maartens moestuin. Dit jaar besloot ik deze gezonde, veelzijdige en kleurrijke groente eens uit te proberen in de moestuin.

Bij het horen van de naam ‘snijbiet’ zul je misschien denken aan iets wat onder de grond groeit, zoals bijvoorbeeld de rode biet, maar hoewel de twee familie van elkaar zijn, is snijbiet geen wortel- maar een bladgewas.

Het blad is groen van kleur, maar de bladstengel en nerven kunnen, afhankelijk van de variëteit, een andere kleur hebben. In mijn eigen tuin heb ik een mengsel gezaaid van paarse, rode, gele, oranje en witte snijbiet, wat een leuk bont plaatje oplevert.

Smaak
De smaak van snijbiet, dat rijk is aan nitraat, vitamine C en ijzer, wordt wel omschreven als spinazie-achtig, maar heeft ook veel weg van andijvie. Zowel het blad als de bladsteel zijn eetbaar, maar de steel is taaier dan het blad en vraagt om een andere bereiding. Op internet zijn tal van recepten en bereidingswijzen te vinden, maar zelf gebruik ik het blad vooral in roerbakgerechten.

Zaaien
Snijbiet is makkelijk te telen en heeft een hoge opbrengst. Het stelt weinig eisen aan de grond en kan vanaf maart tot en met augustus rechtstreeks worden gezaaid op een plek in de zon of halfschaduw. Door steeds alleen de buitenste bladeren te oogsten, kun je maandenlang van snijbiet eten, omdat zich vanuit het hart van de plant continu nieuwe bladeren blijven vormen.

In de winter sterft snijbiet bovengronds af, maar omdat de plant tweejarig is, komt ze in het voorjaar weer op en heb je er opnieuw plezier van.